Uffam Bänkle

 


Sie: Geschdern hanne dai Frau gsäh, se hott mi aber ett gsäh.

ER: Jo, se hotts gsait.

Kleine Pause

Sie: Jo, jo, wenn oiner amol uff em Gaul hockt, sieht r diea dronta nemme.

ER: Ha, dommschdella goht leichter wia gscheit sei.

Sie: Mancher merkt net amol wenns regnat, so arg gscheit isch der.

ER: Bloß de Domme moinet, de Gscheide wisset älles.

Sie: Wenn i so gscheit wär, wiea du sei sottsch, no hättet mir boide zwoi prima Kepf.

ER: S´gibt Domme ond Saudomme. Domm be i net.

Sie zum Publikum, auf ihn deutend:

Der spricht 4 Sprocha: hochdeutsch, schwäbisch, durch d´Nos ond iber d´Leit.

PAUSE

Sie: Hosch daim Chef jetzt gsait, daß da meh Geld brauchschd?

ER: A wa, d´Schulda verfauled net, mr beigts oft gnuag rom.

Sie: D´Herra send älle recht, solang mr se net braucht.

ER: Was oim d´Herra gebet, verreißt oim da Sack net.

Sie: Vo de reiche Leit ka mr´s schpara lerna, vo de Arme s´Schenka

ER: Wer zeidig s´bettla afangt, schtirbt net arm.

Sie: Wo Geld isch, isch dr Deifl, wo kois isch, isch er zwoimol.

ER: Ond wer offs erba hofft, goht barfuß.

Sie: Beim Erba isch guat, daß dr Mensch alloi sei.

ER: Do hoißts au: a bissle isch emmr no besser wia gar nix.

Kleine Pause

Sie: Wia gohts dr sonschd?

ER: Wenn mr no gsond isch ond guade Schuah hot, daß mr dr Arbet drvo laufa koa.

Sie: Mit dir werds au nemme besser, s´hoißt emmer no bei Dir liabr a Ranza vom Fressa, als an Buckl vom Schaffa.

ER: Mr glaubt gar net, was en oin nei goht, wenn mr langsam duet beim Essa.

Sie: Ond a anderer zahlts!

ER: Liabr zviel ess als zwenig drenka.

Sie: S isch iberall guat Brot essa, wenns do isch.

PAUSE

ER: Ond Du, gugsch emmr no noch dem stramma Knecht?

Sie: A alte Kuah schleckt au no gern Salz.

ER: Was nitzt de schenscht Kuah, wenn se koi Milch gibt.

Sie: Was woiß d´r Ochs wenns Sonndich isch, sgibt am neamerd a frischs Hemd.

ER: Jo jo, au dr gscheideschd Knecht ackert mol a kromme Furch.

Er zum Publikum:

Frier wa se bildschee, jetzt isch bloß no s´Bild schee.

Sie: Du bisch koi wiaschter, aber schee bisch au net.

Zusammen:

Wenn mir tätet, was mer sottet, tät dr Herrgott, was mir wellet.